Dominik Borkowski

De jonge Poolse schilder Dominik Borkowski schildert portretten welke meestal zeer minimalistisch zijn opgezet in een grijs, zwart en wit pallet. De individuele en biografische kenmerken zijn uitgewist. In plaats van de complexiteit van de menselijke psyche wordt het portret canon gebruikt om de leegte te laten zien. De motieven met een kinderlijke beeldtaal en de stripboek-achtige elementen staan in contrast met het gewicht van zijn ervaring en het pessimisme van de boodschap. Het leest eerder als een commentaar op de hedendaagse maatschappij en een fascinatie voor schijnbare onvolmaaktheid.  Borkowski doet verslag van de emotionele beleving van de werkelijkheid en het leven van alledag. -Wandelen met zijn hond Velvet, vissen, werken in zijn atelier-. | tekst Angeliek Ververs