Foreign Ground

FOREIGN GROUND young graduate artists 2008

ERIK DE BREE -schilderijen-(Nederland)
Het landschap als afbeelding van de culturele mens en als onderdeel in een sequentie van andere beelden. In het werk van Erik de Bree ´Return to mount Shasta´ is de aanwezigheid van de camera een actief onderdeel van het schilderij.Op het doek zelf is een kader met ronde hoeken aangebracht waardoor de afbeelding valt te lezen als een foto zoals die in de jaren zestig werd afgedrukt. Het woord ´return´ verwijst dan ook naar de herbeleving van een moment of een landschap wat door herinnering kan worden opgeroepen.In ´For when you´re lost we´ll find you there´ refereert het kader aan de schermindeling van de tv of het bioscoopscherm. De beweeglijkheid van het geschilderde versterkt dit uitgangspunt. Met de inbreng van de camera wordt de ´echtheid´ van de afgebeelde natuur in twijfel getrokken of verwordt het beeld tot een tijdelijke illusie.
Erik de Bree is genomineerd voor de Artolive jong talent Award 2008.

YEHUDIT MIZRAHI – interactieve geluids- en bewegingsinstallaties-(Israël)
The art of movement, beweging en geluid uit oma´s ladekast.Yehudit Mizrahi laat oude meubelstukken uit grootmoeders tijd een interactie aangaan met diegene die in de ruimte bewegen. Elke menselijke beweging stuurt de karakteristieke ouderwetse meubels aan en wordt omgezet in een energieke orkestratie.Door het activeren van bewegingssensoren gaan de lades van de kast open en dicht op de maat. Door van oude boeken pompen te vouwen wordt de lucht middels een krukas in beweging gebracht. Het geluid wordt gevormd door een aan de as verbonden accordeon.Een oude televisie doet dienst als kijkdoos in ´Íf grandma had wheels......´ . Hier danst grootmoeder in bloemetjesjurk door haar kamer. Yehudit Mizrahi heeft naast een professionele dansopleiding ook lessen aan het conservatorium gevolgd.
Op het Gogbot Festival Planet Art is Yehudit Mizrahi onderscheiden met de Young Blood Award 2008. Rijksmuseum Twente Enschede.

MASHA OSIPOVA -fotografieën-(Rusland)
In ´Mijn Rusland´ toont Masha Osipova met grote kleurenfoto´s haar jeugdherinneringen. Het land waaruit zij is weggegaan maar toch niet kan verlaten. De toeschouwer wordt met het fotografische beeld een blik gegund in het leven zoals dat misschien heel vroeger ook wel buiten de USSR zo is geweest. Een kleurige eigentijdse luchtballon is verstrikt geraakt in een onverzettelijk sober standbeeld van Stalin. Wie is het kind dat heel even het touwtje van de ballon , een verbaasd konijntje met heel grote oren, heeft losgelaten?
Een oude vrouw zit aan tafel in haar keuken. De tafel is het centrum waarop het dagelijks leven zich afspeelt. Als Johannes Vermeer een camera had gehad zou dit fotobeeld door hem gemaakt kunnen zijn. Alleen het melkmeisje is nog ouder. Het fruitstilleven op het plastic tafelkleed en op de kalender getuigen van een andere tijd maar roepen associaties op met de stillevens van Balthasar van Ast.
De geschiedenis en de tijd zijn vervat in één enkel beeld.

-Dit is het Rusland uit mijn jeugdherinneringen
Rusland waar ik naar verlang,
waar ik mij voor schaam
Dat ik haat
en waar ik zoveel van hou
Een land met littekens
Op zoek naar verzoening
Naar MIJN Rusland -

DANIELLE ITHZAQI -droge naald tekeningen-(Israël)
Het boek The eagle´s gift van Carlos Castaneda was de inspiratiebron onderzoek te doen naar de relativiteit van de perceptie. ´Recapitulation Box´ is het project van Danielle Ithzaqi waarin zij op zoek gaat naar de herinnering. Hiervoor heeft zij een ruimte van 200x90x40 onder de grond gecrëeerd waar complete duisternis heerst. Wat gebeurd er met iemand wanneer die afgesloten is van beeld- en geluidsimpulsen. Het lichaam moet vertrouwen op de herinnering en raakt mogelijk in een staat van hoger bewustzijn. Het doel was het ontwaken om de herinneringen aan te scherpen en te vertalen in tekeningen. Met de droge naald techniek graveert Itzhaqi de herinnering aan dat bewustzijn op zinken platen. Ze maakt daar een, soms twee afdrukken van. Haar vormentaal maakt de beleving in de duistere afzondering zichtbaar.
Tekst @ Angeliek Ververs