The Hunter and the Hunted

Catharina Bossaert, beelden van metaal, polyester, stof en Clementine Oomes, geverfde tekeningen op papier.

De innerlijke tegenstelling is de leidraad in het werk van Clementine Oomes. De kwetsbare lijn van het potlood naast de gewapende structuur van verf op papier.  In -Hunter and Hunted- schuilt de kern van het werk waarin het angstig afwachten en verdedigen tegenover aanval en bedreiging staan. Het lichaam gehuld in zware massa waardoor het bewegen bijna onmogelijk wordt. In de onbeholpen houding lijkt een overgave verscholen. De overgave van dier aan mens en vice versa.

In het werk van Catharina Bossaert beweegt de mens tussen natuur en cultuur. In haar beeldend werk bouwt ze een spanning op tussen de gebruikte materialen en vormen en het gekozen onderwerp.  In de roedel wolven wordt het dierlijke gedenatureerd door de keuze voor metaal en polyester. De wolf als sprookjesfiguur refereert naar onze kindertijd en krijgt hier een ietwat spookachtige en onheimelijke verschijning. Daarmee is deze roedel een metafoor voor de angsten die gepaard gaan met het opgroeien en die ons blijven najagen, maar ook voor het vervagen van onze kindertijd zelf. Dit werk werd speciaal geconcipieerd voor de desolate locatie van een vervallen schooltje waar het gejoel en de iele kreten van spelende kinderen uit vervlogen dagen nog vaag in de lucht hangen.   Het samenspannen en de dominantiedrang tussen de wolven onderling verwijst naar de - condition humaine -, de haast onontkoombare en intuïtieve neiging om het op te nemen voor de andere maar ook die andere te bevechten of te onderwerpen, met als ultiem bindmiddel de overleving als groep.